Felsefe, tuhaf sorularla ve zorlu meydan okuyuşlarla başladı. Tartışmayla gelişti. İnsanların karşıt görüşler öne sürmesiyle, akıl yürütmesiyle, mantık ve kanıt kullanmasıyla büyüdü.
Kırk bölümden oluşan Felsefenin kısa tarihi, Felsefe’nin şahlanmasına sebep olan Atina’da yaşayan Sokrates ile başlayıp, 1975 yılında Hayvanların Özgürleşmesini savunan Peter Singer ile son buluyor.
Kırktan fazla filozofun düşüncesini, hayatı ve varoluşu yorumlama şekillerini, yaşam tarzlarını, kendilerini sunuş şekillerini buluyoruz kitapta.
Nasıl yaşamalıyız? Neden dünyada kötülük var? Düşüncelerimiz bize mi bağlı? Ahlaki gerçekliğin boyutu nedir? Yaşamımızın amacı ne? Felsefenin amacı daha iyi bir hayata sahip olmak ve mutluluğa ulaşmaksa pek çok filozofun bunu elde etmiş olması gerekir. Ancak kitapta da okuyacağınız üzere aslında her bir zihin farklı düşünce sistemi ve sorgulama şekliyle mutluluğa erişmeye çalışmakta. Peki mutluluk, tek kelimeden çok daha ötesiyse? Her bireyin mutlu olma şekli, mutluluğa erişme yolu birbirinden çok daha farklıysa?
Nigel Warburton eserinde, okuyucu asla sıkmadan, gereksiz ayrıntılarda boğmadan 2000 yıllık Batı felsefesini ana hatlarıyla sunmuş. Öyle ki gerektiği yerde bir filozofun düşünce sistemini aktardıktan sonra aynı filozofu eleştirip, neden eleştirdiğini de açıklamış.
Realist felsefi gerçeklikle kaleme aldığı ‘ Felsefenin kısa tarihini’ keyif alarak okudum.
“Bir çiçek düşünün. Onu sular, yeterince ışık almasını sağlarsanız, yavaş yavaş büyüyen bir filizin çiçek açmasını sağlayabilirsiniz. Ama onu ihmal eder, karanlıkta bırakır, böceklerin yapraklarını kemirmesine izin verirseniz ölür ya da en iyi ihtimalle çirkin bir ota dönüşür. İnsanlarda çiçekler gibi gelişirler, ancak çiçeklerden farklı olarak kendi seçimlerini kendileri yaparlar: Ne yapacağımıza ve olacağımıza kendimiz karar veririz.”
Aristoteles’i bu güzel alıntısıyla yad ederek incelememi bitiriyorum. Keyifli okumalar dilerim.
