Kısmen Neşeli Kısalar 3
GEMİ
Gemim yok benim,
O yüzden tüm denizler benim!
DENİZ
Bir toprak eyleminde havadaki, babamın çocuk yumruğunu
Dostça selamlayan gezmiş, deniz!
KASIM
Bu şehrin sokakları sonbahar yorgunu, yaldızlı,
Her çöplüğün kendine göre bir şairi,
Arıyor sözcükleri yapraklar denizinde!
YAPRAK DENİZİ
Sözcükleri aralayarak başlanan sabahlarda,
Sokaklarda, dağılırken sis,
Yüzümüze vuran ilk gün ışığı
Bir şarkıyla yükselir.
Ey bize yeniden yeniden can veren yıldız, çabuk dön!
MAYIN
Alın yazımız tanıklık.
Alın yazımız mutsuzluk.
Elimde hep
Avucumda
Sözümde bir intihar
Zihnimde
Göğsümde
Ama durur sadece.
Patlamasın diye üzerinden kalkılmayan bir mayın gibi ömrümde!
GİTAR
Parçaladığın gitar gövdelerini
Biriktirip gemiler yaptım.
Boğulma diye şarkılarında!
ÇUKUR
Toz dolmuş kalbinin çukurlarını yıka
Nereden toplarsan topla yağmurları
Şiirde çamur da ölüm de barınmaz, korkma!
SEVME BENİ
Ben ona dedim ki; sevme beni,
Ben bu ülkede öleceğim!
Neyse tutan o, dünyanın batıdan doğuya
Ve akşamları değil de, sabahları doğuşunu güneşin
Onu sökmek…
Şairlere kelimelerince sihir bahşedilsin diye bu ülkede öleceğim.
Sevme beni!
KARGALAR
Oysa ben kargalara hiç düşman olmamıştım.
Sapsarı bir ovaya varana dek ben, izlediler.
Aykırı otları/otlardan da dikenli elleriyle yolan yaşlı adamlar,
Memeleri dizlerine kadar sarkmış/her bir teli ağıt/ak saçlı yaşlı kadınlar,
İçime doldurdukları samanların kalanıyla saçlarımı…
Didinip didinip ömürlerini verdikleri toprağa ayaklarımı…
ÖLMEMECESİNE BİR RÜYA
Bulutlar vardı.
Aldığım ısırıklara rağmen bitmeyen bulutlar,
Pembe mavi mor ve şekerli.
Annem babam ve ben aynı yaşta çocuklardık.
El ele, oyunlar oynuyorduk.
Kanatlı bir at bize sonsuzluk hediye etti, çok güzeldi!
Azize Göktaş
